Hoi allemaal!
Daar zijn we dan! Na een reis van ruim zestien uur (onze vlucht vanuit Dubai had 2,5 uur vertraging) zijn we er toch echt: Maleisie. Afgezien van de vertraging verliep onze vlucht goed. Op Kuala
Lumpur aangekomen zochten we een taxi en kwamen we er na een kwartier pas achter dat we een kaartje voor de taxi moesten kopen. Eerst in de rij staan dus. We hebben een 'budget taxi' besteld en
zijn voor 73 ringgit (ongeveer 17 euro) in een uurtje naar ons hotel gereden. Of ja... het was zó druk in Chinatown, dat de taxichauffeur waarschijnlijk dacht: 'ik flikker ze er hier wel uit, dan
lopen ze dat stukje maar'. Leuk, zo'n stukje lopen. Niet echt een probleem, behalve dat het een megadrukke straatmarkt was waar we haast onmogelijk met onze zware tassen (die nog in hun cocon
zaten) doorheen konden komen. Bij de tiende keer de weg vragen kwamen we bij een taxichauffeur die ons een ritje aanbood, omdat best het best een eind lopen was. Hij wist het wel. En Leroy ook:
'Kijk nou aan de overkant, Tess. Kijk nou aan de overkant!' Daar was het hotel gewoon, die man kletste mooi uit zijn nek, haha!
Kuala Lumpur stinkt ons de hele dag tegemoet, en da's niet overdreven. Als er al een gat in de onzonlaag ontstaat, nou, dan gebeurt dat boven KL. Wat een uitlaatgassen, roetwolken en
verschrikkelijke stank. Het is overal loeidruk en het is onwijs warm en plakkerig. Mooi niet dat 36 graden hier 'wel te doen is, omdat het een andere soort warmte is'.
We deden vandaag een poging om de stad een beetje te verkennen en we hebben ons scheel gelopen. Het is wel mooi hoor, dat moeten we niet vergeten te vermelden, maar jezus, wat waren wij moe. We
probeerden naar een moskee te gaan, maar daar mochten we niet naar binnen want we vergaten dat je daar haast een Burka moet dragen wil je erin mogen. Dus liepen we verder richting Central Market
alwaar wij onze eerste Aziatische maaltijd hebben genuttigd. Spannend!
We bestelden nasi goreng met rangdang en dat was smullen. Leroy's woorden: 'Dit is de lekkerste Nasi die ik in mijn leven gegeten heb!'
Op Central Market kocht Tess een doek die over een paar dagen kan fungeren als badhanddoek. Lekker licht en neemt niet zoveel plaats in! En het zal weer eens niet, toen we Central Market uitliepen
was Tess weer eens iets kwijt (jahoor...): de Rough Guide. Wij als een gek weer terug naar de plek waar we hem vergeten waren, want dat wisten we nog precies. Al balend snelden we door de straten
en toen Tess aankwam bij de bank lag het boek er niet meer. Ze draaide zich boos/teleurgesteld om toen er twee mannen naar haar wezen en riepen. De een kwam naar haar toe en de ander hield
grijnzend het boek omhoog! Ze liep er snel naar toe en bedankte de mannen hartelijk. 'Thank you, thank you soooo much' zei ze, terwijl ze haar handen voor haar borst tegen elkaar vouwde. Dat was
dus weer opgelost, gelukkig.
's Avonds moest en zou Leroy bij de Sushi King eten want dat we hadden er al bijna twee uur voor gelopen (ja, dat is echt zo). Hoog boven de stad uit torende een gebouw waar de letters 'Times
Square' op stonden. We wisten dat de Sushi King daar moest zijn. Vanuit de verte konden we het gebouw al zien dus we liepen ernaar toe. Helaas leek dit verder dan verwacht en liep Leroy mopperend
met zijn niet-werkende navigatie over straat. Toen we bij het gebouw aankwamen bleek 'Times Square' het walhalla voor vrouwen. Een gigantische wolkenkrabbel vól met winkels! Wel tien verdiepingen
met alleen maar winkels met schoenen, sjaals, tassen, kleren, horloges, een marktje (met moederdag spulletjes!) en op de vijfde verdieping zelfs een pretpark. Hier troffen wij een heuse achtbaan
aan, mét een looping, die door het winkelend publiek liep. Heel bizar.
Daar was het dan: de Sushi King. Hier hebben we lekker zitten smullen en smikkelen aan de lopende band (letterlijk). Dit gaat als volgt:
- Je gaat zitten aan een tafel of aan de bar
- Je wacht een uur op drinken
- Ondertussen pak je Sushi's van de lopende band en de bordjes hebben verschillende kleurtjes
- Paars voor 6 RM (€1,40), rood voor 5 RM, roze voor 4 RM, beige voor 3 RM en een blauwe voor 2 RM (€0,50)
- De bordjes stapel je op
- Je rekent af (dit rekenen ze uit aan de hand van je bordjes)
We waren in totaal 49,90 RM kwijt aan dit avondmaal. Dit is ongeveer €11,50 voor twee personen! Dit is waarschijnlijk het duurste etentje geweest uit onze hele reis.
Gisteren aten we bij de MacDonalds voor vier euro, met z'n tweetjes. De nasi van vanmiddag was in een schoon restaurant (we dachten: zo kunnen we de diarree wel voorkomen) en kostte inlcusief 4
drankjes 4 hele euro's. Wat een grap, hè?
Morgen gaan we naar de Petronas Towers (de hoogste wolkenkrabbers van de wereld) en de Batu Caves. De dag daarna zullen we Kuala Lumpur waarschijnlijk verlaten want het zou beter voor je longen
zijn om drie pakjes per dag te roken.
Het hotel is meer dan prima: de airco werkt, de douche is warm, het bed is fijn, er zijn géén/weinig vieze beestjes en er is gratis internet. Wat wil een mens nog meer?
Tess haar Lebarasimkaart (0649707649) werkt op het moment nog niet helemaal goed. Smsjes en telefoontjes kunnen wel ontvangen worden maar ik kan geen uitgaande telefoontjes plegen. Heel vreemd,
maar we proberen het te verhelpen.
Voor onze precieze locatie kun je inzoomen op het kaartje. Daar is dit verhaal geschreven (bekijk ook de satelliet beelden)!
In de volgende blog hopen we spannende dingen te kunnen vertellen, dus blijf ons volgen!
Liefs,
Leroy en Tess
