12 mei 2011 -- Bangkok

De eerste indrukken van Bangkok staan in ons geheugen gegrift.

1. Het is (bijna) overal ontzettend en belachelijk druk en je kunt nergens normaal een weg over steken of je word van je slippers gereden;
2. De straten zijn schoon (je krijgt namelijk een boete als je iets op de grond gooit);
3. Er is áltijd verkeerslawaai (soms zo hard dat je je stem moet verheffen om elkaar te kunnen vertsaan);
4. Alles, draait hier om eten en op iedere hoek van de straat is wel een kraampje te vinden waar lekkernijen bereid worden;
5. Iedereen wil je naar je bestemming brengen/de weg wijzen, óók als je zegt hoe je gaat reizen en welke route je neemt;
6. Als het gaat regenen stopt iedereen met waar 'ie mee bezig is en wachten ze onder een afdak tot het weer droog is (in Nederland zou niemand hier de rust en/of tijd voor hebben);
7. Op iedere hoek van de straat waait je een andere stank/geur tegemoet;
8. 's Avonds leeft de stad helemaal op: muziek schalt door de straten, iedereen komt naar buiten ofwel om dingen te kopen dan wel te vérkopen, overal poppen kleinschalige straatrestaurantjes uit de grond.

13 mei 2011
Vandaag is de dag van onze mysterieuze tempel-tocht. Deze hebben we geheel onbedoeld vor zes euro per persoon geboekt op het vliegveld van Bangkok. Deze tour bevatte een paar tempels en een city tour. Het klonk wel oké en ondanks dat we niet precies wisten wát we boekten, deden we het toch.

Deze morgen worden we dus opgehaald met een auto plus gids. Zij zal ons gedurende de tocht begeleiden en de chauffeur rijdt ons rond. Klinkt goed, toch? Het begint ook prima.
We worden afgezet bij de Wat Trimitr, waar we twee prachtige gouden Buddha's vinden. Gelukkig mogen we foto's maken want al dit moois moeten we op één of andere manier mee naar huis zien te nemen. De slippers gaan uit en Tess (Leroy droeg zijn Timberlands en was het na verloop van tijd zat om ze steeds weer te moeten strikken) dribbelt op haar blote voeten om de Buddha heen.
Hetzelfde gebeurt bij de Wat Pho, de legendarische liggende Buddha. Deze ligt letterlijk, met één hand onder het hoofd, als een model op zijn zij geposeerd. Dat deze Buddha zo groot zou zijn hadden we beide niet gedacht, wat een ding zeg! Het lukt ons daarom ook nauwelijks om een foto te maken waar de gehele Buddha op staat, maar uiteindelijk krijgen we het voor elkaar!
Helaas blijk de 'city-tour' niet helemaal te zijn wat wij ervan verwachtten. We worden zonder pardon bij een juweliersfabriek gedumpt. We halen onze schouders op en nemen gewoon een kijkje. Alleen kijken kan geen kwaad, toch? Wel dus. Het wordt totáál niet gewaardeerd dat we geen sierraad willen kopen en we komen met geen mogelijkheid van de verkoopster af. Pas als we met de woorden 'No, thank you for your help, but we don't want to buy anything' richting uitgang lopen legt de vrouw zich er bij neer. Hetzelfde geldt voor de twee andere winkels en het toeristen office waar we gebracht worden. Deze mensen nemen ab-so-luut geen genoegen met het feit dat we alleen willen kijken en ze blijven ons dingen aansmeren. Heel irritant. We zijn daarom ook blij als we weer bij het hotel afgezet worden.
's Avonds wagen we ons aan de nightmarket waar je heel lekker schijnt te kunnen eten. Het bevalt ons goed! Er zijn veel sateetjes (al vind Leroy dat ze echt niet aan de saté van thuis kunnen tippen), worstjes en geschild fruit én het is goedkoop. We smullen terwijl we over straat lopen. Op dit moment van de dag is Bangkok toch echt het gezelligst, vinden wij.

14 mei 2011
Vandaag staat in het teken van regen. Vocht, water, druppels. Als we wakker worden komt het al met bakken uit de hemel. We hebben gepland om een boottocht te maken naar het koninklijk paleis maar hier zien we voor vandaag vanaf. Dat is leuker als moedertje natuur het meer met ons voor heeft. In plaats van toeristisch doen reizen we af naar het treinstation van Bangkok en kopen we een kaartje voor de slaaptrein naar Chiang Mai. Op de terugweg kopen we slippers voor Leroy en lopen we langs de Erawantempel, die eigenlijk niet zoveel voorstelt. De rest van de dag doen we lekker rustig aan en morgen doen we een tweede poging voor onze sightseeing trip.

15 mei 2011
Het stemt ons vrolijk als we 's ochtends zien dat het droog is. Helaas is dit tijdens ons ontbijt alweer voorbij en begint het te druppelen. Balen! Daarom nemen we genoeg tijd om te douchen en als we klaar zijn om te vertrekken (nadat we onze was hebben gedaan in de badkuip) is de regen gestopt! Snel stappen we op de metro richting Saphan Taksin waar we een bootje nemen naar het Grand Palace, oftewel het koninklijk paleis.
Waar we door onze trouwe vriend 'de Rough Guide' al voor gewaarschuwd zijn gebeurt: de oplichters doen waar ze goed in zijn. Er word ons door een man (die een 'echt' ambtenarenpak draagt) verteld dat het paleis vandaag alleen geopend is voor Thaise mensen en dat we beter morgen terug kunnen komen. We kunnen dan het beste bij hem een tour boeken warmee we nog meer tempels in Bangkok kunnen zien. Een erg slimme tactiek van deze man, maar wij zijn slimmer. Binnen een paar tellen hebben we hem afgewimpeld. En inderdaad: zo'n honderd meter verder kunnen we gewoon een kaartje kopen en naar binnen. Enige obstakel is dat je armen en benen bedekt moeten zijn. Tess had het al gezegd maar Leroy was eigenwijs: hij trok een korte broek aan. Gelukkig was er de gelegenheid om een broek te 'huren' (Leroy is verliefd geworden op deze broek en moet en zal zo eentje kopen) om toch naar binnen te mogen. Problem solved!
Het paleis en de tempels eromheen zijn werkelijk prachtig. Bij binnenkomst schitteren de torens, beplakt met gouden spiegeltjes, ons al tegemoet. Alle torens zijn even mooi en ook ín de gebouwen staan wonderschone beelden en altaartjes. We genieten.
Nadat we genoeg foto's hebben genomen vertrekken we weer. Op naar patpong! Waar hier 's middags een doodnormale straatmarkt opgezet word, zie je na zonsondergang een hele andere kant van Bangkok. De lampen gaan branden, de neon-verlichting wordt aangezet, de meisjes maken zich op en waar eerst een uitgestorven, iets luguber straatje was, is nu een straat vol met stripclubs. We lopen een paar rondjes en worden constant aangesproken of we interesse hebben in een 'ping-pong show' (een seksshow waarbij meisjes pingpong balletjes uit hun vagina schieten). We komen zelfs nog de BADA BING van de Sopranos tegen! Ook zien we hier veel Katoey's (oftewel trans-seksuelen, ladyboys, shemales ect). Bizar.
Helaas zijn we alweer bijna aan het einde gekomen van onze trip in Bangkok. Gelukkig komen we hier nog terug, dus hoeven we het nog niet voorgoed achter ons te laten. Dinsdag vertrekken we met de trein naar Ayuttaya, de voormalige hoofdstad van Thailand. Van hieruit zullen we verder reizen naar Chiang Mai, waar we de echte jungle zullen gaan ontdekken!

Sawatdee Khrap (doei in het Thais)!